Weer terug van weg geweest.

Nu het laatste verslag van deze reis. De route door Polen en Duitsland verliep zo voorspoedig dat we gisteravond (donderdag) laat zijn thuis gekomen. Onderweg hebben we afscheid genomen van elkaar: René ging door naar Waddinxveen, wij richting de Betuwe. Als je zo een paar intensieve dagen met elkaar optrekt, met elkaar spreekt over wat je ziet en wat het met je doet, maar ook spreekt over de wezenlijke zaken van het leven (en sterven) ervaar je toch die verbondenheid met elkaar. Het afscheid was hartelijk en we hebben met elkaar de Heere God gedankt voor Zijn bescherming en het gebed voor zegen op onze inspanningen.

Na ca. 5100 kilometer zijn we thuis aangekomen, zonder problemen, zonder schade aan de auto's en aanhangers, slechts met één bekeuring voor Ton en met de ervaring dat piepende en krakende wagens het langste 'lopen'.

En nadat Ton zijn bus vannacht keurig had geparkeerd en de nacht in alle rust heeft doorgebracht.... stond de bus vanmorgen met een lekke band. Toch wel fijn dat de band gewacht heeft met lek-gaan totdat we thuis waren :) .

We kijken terug op een bijzonder week, we hebben gezien wat oorlog doet, hoe dit mensen raakt. We hopen dat onze inspanning door hulpgoederen te brengen iets aan meeleven en verlichten van de omstandigheden kan bijdragen. Maar vooral dat naast de materiele hulp, ook een boodschap van persoonlijke vrede in het geloof in Jezus Christus de mensen zal raken.

We danken jullie allen voor de reacties, het meeleven en bidden, de financiële middelen die jullie geven en gegeven hebben en danken bovenal de Heere God voor Zijn bewarende hand.

We besluiten met Jesaja 55 vers 11:

Zo zal Mijn woord zijn dat uit Mijn mond uitgaat: het zal niet vruchteloos tot Mij terugkeren, maar het zal doen wat Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen waartoe Ik het zend.

Ontvang de hartelijke groet van,

René Vos,

Ton van Maanen

John van Maanen

Jos van Maanen.