Aangekomen in Wit-Rusland
Door: De Belarusjes
Blijf op de hoogte en volg Ton
02 April 2016 | Rusland, Nevel’
Beste digitale medereizigers. Ook vandaag willen we u/jullie onze wederwaardigenheden niet onthouden.
Gisteravond zijn we gestopt ongeveer 6 kilometer voor de Wit-Russische grens op een parkeerplaats bij de benzinepomp. De afspraak was om heden morgen rond 7 uur te vertrekken. Dus de wekker om 6 uur gezet. René was weer naar zijn bovenverdieping vertrokken, Arie had het achterruim weer opgezocht, Ton en Geertrui tortelden in hun bus en Jan en Jos maakten hun slaapplaats gereed. Jan is altijd snel slaapvaardig want in verband met verwachte kou is met een laagje kleren in de slaapzak geen overbodige luxe. De volgende morgen konden we bij het winkeltje van de pomp heerlijk wassen en ons klaar maken voor de reis. Na het drinken van een bakje koffie en gebed om een grenspassage zonder problemen hebben we de reis aangevangen. Binnen enkele minuten zagen we de eerste signalen van de naderende grenspost opdoemen in de vorm van gebouwtjes en gescheiden rijbanen. Onwillekeurig kloppen de harten toch wat onrustiger: Wat kunnen we verwachten? Bij het eerste stopbord hebben we keurig gestopt en de daar staande Russische beambten vriendlijk toegeknikt. Rustig zijn we verder gereden... En kwamen na een enkele kilometer er achter dat we zonder dat we het in de gaten hadden de grens zijn gepasseerd. Geen douane, geen controle, zelfs geen stempels op allerlij papieren en in paspoorten. Wat waren wij verwonderd. Als je grenspassages gewend bent die uren duren begerijpt u wel dat we iets tijd over hadden. Rene navigeerde ons keurig over de prima Wit Russische binnenwegen naar de stad Lepel waar dominee Igor op ons zou wachten. Na een koffietussenstop zijn we daar om ongeveer 10 uur aangekomen. Na een hartelijk ontvangst liet dominee ons de kerk zien waar we de diensten zondag hopen te bezoeken en nam ons mee naar zijn huis. We hebben daar kennis gemaakt met zijn vrouw, zoon en twee dochters. U begrijpt, de maaltijd stond klaar. Voor het eten hebben we de Heere God gedankt voor zoveel voorspoed op deze reis tot dusver. Na het eten hadden we een muziekaal relaxmoment. De dochters van de ds zijn zeer goede zangeressen. Maar ook ds en zijn vrouw hebben voor ons samen met hun dochters vierstemmig gezongen. Ook wij lieten ons niet onbetuigd, met elkaar hebben we gezangen gezongen die ook in hun liedboek voorkomen. Het is altijd een prachtig moment om het zlefde lied te zingen in twee verschillende talen. Op dat moment is het tasbaar dat geloof niet afhankelijk is van taal of cultuur. Natuurlijk hebben we ook op verzoek van Arie en Jan nog enkele bovenstem psalmen ten gehore gebracht. We kwamen wel tot de conclusie dat een piano niet het meest geschikte instrument is om een bovenstempsalm te begeleiden. Of het komt door de pianist natuurlijk, dat is ook niet uit te sluiten.
Na dit muziekale intermezzo had moeder de vrouw de warme maaltijd klaar. Na wederom heerlijke te hebben gegeten was de tolk gearriveerd. Het was tijd voor een uitgebreide voorstelronde en goed gesprek. Met elkaar hebben we gesproken over de kerk in Wit-Rusland, over de zorgen daar, maar ook over bemoedigende ontwikkelingen. En het blijkt dat die zorgen gedeeld worden en herkenbaar zijn met ontwikkelingen in Nederland. Het was een gesprek met onderlinge verbondenheid. Om nog wat tijd te vullen stond een rondtoer op het programma. Even dachten we dat we op Urk waren. We zagen veel water, keurig opgeruimde tuintjes en veel kerken. Lepel heeft een groot aantal kerken, waarvan het merendeel Russisch Ortodox, maar ook Rooms. Daarnaast zijn er een pinkstergemeente en een synagoge. Er is een grote Joodse gemeenschap in Lepel. In deze stad is er 1 babtistengemeente. Dominee deed ook nog even wat boodschappen. Een voorgevoel zegt dat dat wat beloofd voor ongetwijfeld nogmaals een maaltijd..... Op het moment van schrijven van dit stukje genieten een aantal van ons van een heerlijke douche en straks van een hopelijk heerlijke nachtrust.
Veel dank voor alle leuke en bemoedigende reacties op onze reis en stukjes en voor uw gebeden. Graag houden we u later weer op de hoogte van het verdere verloop van deze reis.
met vriendelijk groet,
De Belarusjes.
Gisteravond zijn we gestopt ongeveer 6 kilometer voor de Wit-Russische grens op een parkeerplaats bij de benzinepomp. De afspraak was om heden morgen rond 7 uur te vertrekken. Dus de wekker om 6 uur gezet. René was weer naar zijn bovenverdieping vertrokken, Arie had het achterruim weer opgezocht, Ton en Geertrui tortelden in hun bus en Jan en Jos maakten hun slaapplaats gereed. Jan is altijd snel slaapvaardig want in verband met verwachte kou is met een laagje kleren in de slaapzak geen overbodige luxe. De volgende morgen konden we bij het winkeltje van de pomp heerlijk wassen en ons klaar maken voor de reis. Na het drinken van een bakje koffie en gebed om een grenspassage zonder problemen hebben we de reis aangevangen. Binnen enkele minuten zagen we de eerste signalen van de naderende grenspost opdoemen in de vorm van gebouwtjes en gescheiden rijbanen. Onwillekeurig kloppen de harten toch wat onrustiger: Wat kunnen we verwachten? Bij het eerste stopbord hebben we keurig gestopt en de daar staande Russische beambten vriendlijk toegeknikt. Rustig zijn we verder gereden... En kwamen na een enkele kilometer er achter dat we zonder dat we het in de gaten hadden de grens zijn gepasseerd. Geen douane, geen controle, zelfs geen stempels op allerlij papieren en in paspoorten. Wat waren wij verwonderd. Als je grenspassages gewend bent die uren duren begerijpt u wel dat we iets tijd over hadden. Rene navigeerde ons keurig over de prima Wit Russische binnenwegen naar de stad Lepel waar dominee Igor op ons zou wachten. Na een koffietussenstop zijn we daar om ongeveer 10 uur aangekomen. Na een hartelijk ontvangst liet dominee ons de kerk zien waar we de diensten zondag hopen te bezoeken en nam ons mee naar zijn huis. We hebben daar kennis gemaakt met zijn vrouw, zoon en twee dochters. U begrijpt, de maaltijd stond klaar. Voor het eten hebben we de Heere God gedankt voor zoveel voorspoed op deze reis tot dusver. Na het eten hadden we een muziekaal relaxmoment. De dochters van de ds zijn zeer goede zangeressen. Maar ook ds en zijn vrouw hebben voor ons samen met hun dochters vierstemmig gezongen. Ook wij lieten ons niet onbetuigd, met elkaar hebben we gezangen gezongen die ook in hun liedboek voorkomen. Het is altijd een prachtig moment om het zlefde lied te zingen in twee verschillende talen. Op dat moment is het tasbaar dat geloof niet afhankelijk is van taal of cultuur. Natuurlijk hebben we ook op verzoek van Arie en Jan nog enkele bovenstem psalmen ten gehore gebracht. We kwamen wel tot de conclusie dat een piano niet het meest geschikte instrument is om een bovenstempsalm te begeleiden. Of het komt door de pianist natuurlijk, dat is ook niet uit te sluiten.
Na dit muziekale intermezzo had moeder de vrouw de warme maaltijd klaar. Na wederom heerlijke te hebben gegeten was de tolk gearriveerd. Het was tijd voor een uitgebreide voorstelronde en goed gesprek. Met elkaar hebben we gesproken over de kerk in Wit-Rusland, over de zorgen daar, maar ook over bemoedigende ontwikkelingen. En het blijkt dat die zorgen gedeeld worden en herkenbaar zijn met ontwikkelingen in Nederland. Het was een gesprek met onderlinge verbondenheid. Om nog wat tijd te vullen stond een rondtoer op het programma. Even dachten we dat we op Urk waren. We zagen veel water, keurig opgeruimde tuintjes en veel kerken. Lepel heeft een groot aantal kerken, waarvan het merendeel Russisch Ortodox, maar ook Rooms. Daarnaast zijn er een pinkstergemeente en een synagoge. Er is een grote Joodse gemeenschap in Lepel. In deze stad is er 1 babtistengemeente. Dominee deed ook nog even wat boodschappen. Een voorgevoel zegt dat dat wat beloofd voor ongetwijfeld nogmaals een maaltijd..... Op het moment van schrijven van dit stukje genieten een aantal van ons van een heerlijke douche en straks van een hopelijk heerlijke nachtrust.
Veel dank voor alle leuke en bemoedigende reacties op onze reis en stukjes en voor uw gebeden. Graag houden we u later weer op de hoogte van het verdere verloop van deze reis.
met vriendelijk groet,
De Belarusjes.
-
02 April 2016 - 19:26
Geurt:
Fijn te horen dat alles voorspoedig gaat en een goede zondag Gr van ons -
02 April 2016 - 19:51
Izak:
Wat een dankbare momenten na een lange maar toch zo voorspoedige reis. Een goede zondag, en dat morgen 's Heeren lof ook daar met elkaar ten hemel mag rijzen naar Ps. 147:1 -
02 April 2016 - 20:26
Anko En Sjoukje:
Gods zegen toegewenst. -
02 April 2016 - 20:32
Carla En Ronald:
Dank weer voor het bericht. Goed om te lezen. We waren door thuisfront Janny al geïnformeerd dat jullie de grens gepasseerd waren.
Hé René, ik begrijp dat die skikoffer op jouw dak dus je slaapplaats is. Maak 's een foto van actieve stand. Ben benieuwd hoe dat eruit ziet.
Mooi om te lezen ook dat jullie samen gezongen hebben. Wij hebben die ervaring ook op verschillende plekken in de wereld gehad. Je verstaat elkaar opeens op een heel speciale manier! Wonderlijk.
Een goede tijd daar en Gods zegen voor jullie en de gemeente daar.
Carla en Ronald -
02 April 2016 - 20:59
N. Baas:
Beste Wit Ruslandgangers
Fijn om te horen dat jullie goed, veilig en (snel) zijn aangekomen. Wij wensen een ieder een goede en gezegende Zondag toe in dat verre onbekende land. Een hartelijke groet aan allen daar en in het bijzonder aan de drie Waddinxveners. Hebben zij intussen de nieuwe Kerkklanken al uit?
Hartelijke groeten uit Holland, Joke en Niek. -
02 April 2016 - 21:15
Santien:
Allen,
Begrijpelijk dat jullie verwonderd waren dat je ongemerkt de grens gepasseerd was! En zodoende waren jullie snel op jullie bestemming. Trouwens, ik ben toch blij dat wij hier wat ander weer hebben........brrrr, als ik die sneeuw zie, dat hoeft van mij niet meer.
Geertrui, zo te zien, laat jij foto's van Stefan zien!
Een goede en gezegende zondag gewenst, en sterkte op de verdere reis.
Hartelijke groetjes, Otto en Santien -
02 April 2016 - 21:28
Anton:
Fijn dat we digitaal met jullie mee kunnen. Goede zondag! -
02 April 2016 - 22:13
Evert & Ria Ten Brinke:
Ha Reizigers,
Wat fijn dat jullie zo fijn voorspoedig de grenzen zijn gepasseerd en veilig op de plek zijn aangekomen bij DS en zijn gezin!
Zoveel kilometers veilig geleid.
Stemt voor jullie en ons tot grote dankbaarheid.
Eerlijk is de skikoffer jou slaapplaats Renee??
ik wist niet dat je nog zo flexibel en buigzaam was? hahaha
Daar willen we ook wel een foto van zien.
en vinden het ook als t waar is super vindingrijk.
H groetjes en een Goede gezegende zondag allemaal toe gewenst! -
02 April 2016 - 23:05
Mary-Ann Borggreve:
Wat moet Lepel een grote stad zijn.
Maandag gaan Theo en ik t/m vijdag naar Belgie. Waarschijnlijk kan ik je dan niet meer volgen.
In ieder geval al een goede zondag.
Mary-Ann
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
