Door Bulgarije en Turkije

U vraagt zich vast af: waar ben jij nu? Want gisteren heeft u van ons het verslag gemist. Maar hier toch weer de update:

Na een mooie tocht door het bergland van Bulgarije, afgewisseld door een grote vallei met veel landbouwactiviteiten en (soms erg verwaarloosde) wijngaarden zijn we de Bulgaars/Turkse grens over gestoken. Hier voor het eerst een grensbeambte gehad die graag even binnen in de voertuigen keek. We mochten daarna weer zonder problemen door. De problemen ontstonden later pas. Het werd geen dag van lekker opschieten. Van lieverlee begon het te regenen en nog meer te regenen en te stortregenen en toen nog een wolkenbreuk met forse onweersklappen. We waren al een beetje bang dat we niks zouden zien van de Bosporus bij het oversteken van die zeestraat. Maar gelukkig klaarde het tijdelijk even op en konden we de brug en de toch wel beroemde zeestraat zien. Ook het verkeer schoot niet op. Natuurlijk ook door de regen, maar ook door wegwerkzaamheden. En dan rijden de Turken graag drie (of vier) breed op een tweebaansweg die op sommige plekken daar net te smal voor is. Kortom, veel getoeter, geduw, afsnijden en chaos. En een uurtje (over 15 kilometer) verder.

De nacht hebben we doorgebracht bij een wat onpersoonlijke en drukke parkeerplaats. We stonden naast de moskee die je ook op veel grote truckstops ziet. Om 5 uur klonk boven ons de gebedsoproep zodat we zeker wakker waren en de wekker niet nodig hadden.

De nacht heeft ons goed gedaan, het is best een stevige tocht met veel kilometers te gaan. Dus fris achter het stuur is wel nodig. Helaas hebben we nog geen goed contact kunnen krijgen met de predikant van de kerk waar we naar toe gaan. Maar de ervaring heeft geleerd dat vaak alles op het laatste moment geregeld wordt. We worden in ieder geval verwacht en hopen en bidden dan ook voor een behouden aankomst.

Nu rijden we al bochtjes draaiend door een werkelijk prachtig bergachtig binnenland van Turkije. Over prima wegen. Misschien gaat het lukken om vanavond bij de Turks/Georgische grens aan te komen.

Oja, nog even wat over het verkeersbord. Wij kennen ook zo’n bord. Bij ons staat er STOP op en moeten we stoppen. Gelukkig hoeft dat hier niet. Wat als ik de tekst in het Betuws dialect lees, zeggen we tegen elkaar; Vort mar, we kunnen d(e)ur……