Aangekomen in Wit-Rusland

Beste digitale medereizigers. Ook vandaag willen we u/jullie onze wederwaardigenheden niet onthouden.
Gisteravond zijn we gestopt ongeveer 6 kilometer voor de Wit-Russische grens op een parkeerplaats bij de benzinepomp. De afspraak was om heden morgen rond 7 uur te vertrekken. Dus de wekker om 6 uur gezet. René was weer naar zijn bovenverdieping vertrokken, Arie had het achterruim weer opgezocht, Ton en Geertrui tortelden in hun bus en Jan en Jos maakten hun slaapplaats gereed. Jan is altijd snel slaapvaardig want in verband met verwachte kou is met een laagje kleren in de slaapzak geen overbodige luxe. De volgende morgen konden we bij het winkeltje van de pomp heerlijk wassen en ons klaar maken voor de reis. Na het drinken van een bakje koffie en gebed om een grenspassage zonder problemen hebben we de reis aangevangen. Binnen enkele minuten zagen we de eerste signalen van de naderende grenspost opdoemen in de vorm van gebouwtjes en gescheiden rijbanen. Onwillekeurig kloppen de harten toch wat onrustiger: Wat kunnen we verwachten? Bij het eerste stopbord hebben we keurig gestopt en de daar staande Russische beambten vriendlijk toegeknikt. Rustig zijn we verder gereden... En kwamen na een enkele kilometer er achter dat we zonder dat we het in de gaten hadden de grens zijn gepasseerd. Geen douane, geen controle, zelfs geen stempels op allerlij papieren en in paspoorten. Wat waren wij verwonderd. Als je grenspassages gewend bent die uren duren begerijpt u wel dat we iets tijd over hadden. Rene navigeerde ons keurig over de prima Wit Russische binnenwegen naar de stad Lepel waar dominee Igor op ons zou wachten. Na een koffietussenstop zijn we daar om ongeveer 10 uur aangekomen. Na een hartelijk ontvangst liet dominee ons de kerk zien waar we de diensten zondag hopen te bezoeken en nam ons mee naar zijn huis. We hebben daar kennis gemaakt met zijn vrouw, zoon en twee dochters. U begrijpt, de maaltijd stond klaar. Voor het eten hebben we de Heere God gedankt voor zoveel voorspoed op deze reis tot dusver. Na het eten hadden we een muziekaal relaxmoment. De dochters van de ds zijn zeer goede zangeressen. Maar ook ds en zijn vrouw hebben voor ons samen met hun dochters vierstemmig gezongen. Ook wij lieten ons niet onbetuigd, met elkaar hebben we gezangen gezongen die ook in hun liedboek voorkomen. Het is altijd een prachtig moment om het zlefde lied te zingen in twee verschillende talen. Op dat moment is het tasbaar dat geloof niet afhankelijk is van taal of cultuur. Natuurlijk hebben we ook op verzoek van Arie en Jan nog enkele bovenstem psalmen ten gehore gebracht. We kwamen wel tot de conclusie dat een piano niet het meest geschikte instrument is om een bovenstempsalm te begeleiden. Of het komt door de pianist natuurlijk, dat is ook niet uit te sluiten.
Na dit muziekale intermezzo had moeder de vrouw de warme maaltijd klaar. Na wederom heerlijke te hebben gegeten was de tolk gearriveerd. Het was tijd voor een uitgebreide voorstelronde en goed gesprek. Met elkaar hebben we gesproken over de kerk in Wit-Rusland, over de zorgen daar, maar ook over bemoedigende ontwikkelingen. En het blijkt dat die zorgen gedeeld worden en herkenbaar zijn met ontwikkelingen in Nederland. Het was een gesprek met onderlinge verbondenheid. Om nog wat tijd te vullen stond een rondtoer op het programma. Even dachten we dat we op Urk waren. We zagen veel water, keurig opgeruimde tuintjes en veel kerken. Lepel heeft een groot aantal kerken, waarvan het merendeel Russisch Ortodox, maar ook Rooms. Daarnaast zijn er een pinkstergemeente en een synagoge. Er is een grote Joodse gemeenschap in Lepel. In deze stad is er 1 babtistengemeente. Dominee deed ook nog even wat boodschappen. Een voorgevoel zegt dat dat wat beloofd voor ongetwijfeld nogmaals een maaltijd..... Op het moment van schrijven van dit stukje genieten een aantal van ons van een heerlijke douche en straks van een hopelijk heerlijke nachtrust.

Veel dank voor alle leuke en bemoedigende reacties op onze reis en stukjes en voor uw gebeden. Graag houden we u later weer op de hoogte van het verdere verloop van deze reis.

met vriendelijk groet,

De Belarusjes.