Aankomst in Tblisi

Beste lezers,

Na de korte updates hier een wat uitgebreider verslag.

Het is een wonderlijk weekeind voor ons geweest. Nadat we met veel problemen terug gestuurd zijn door de Georgische douane is de grenspassage naar Turkije goed gegaan. De Turkse douane wilde graag weten wat er in de verzegelde zakken zat, maar maakte verder geen problemen. Zo kwamen we zaterdag op zondagnacht aan in Turkije.

Gezien onze moeheid leek het ons goed om een hotel op te zoeken waar we de zondag over konden verblijven en een poosje tot ons zelf konden komen. In de stad Adrahan hebben we een hotel gevonden.

De zondag hebben we gebruikt om ons op te frissen, naar de kerkdienst te luisteren en met elkaar na te denken over de vervolgstappen. Onafhankelijk van elkaar kwamen we tot de conclusie dat we de grensoversteek bij een andere grensovergang nog eens moesten proberen. We ervaarden dit als een eenparige conclusie en als een wegwijzer hoe te handelen.

In onze reis hebben we veel grenzen gepasseerd. Heel gemakkelijk. Op die manier vergeet je bijna dat ook in deze zaken je afhankelijk bent van de bewaring en besturing van de Heere God. Hij heeft ons geleerd dat we niet zonder Hem kunnen en mogen. De les was hard maar nodig. Tijdens onze reis van de stat Adrahan naar de grenspost hebben we alle (verzegelde) zakken met boeken weer omgepakt in onze bussen. Daar ook de Heere gebeden voor bewaring en gevraagd of Hij ons deze keer goed de grens over wilde brengen. Voor de gene die zich afvragen: waarom heeft de overheid problemen met deze boeken: He ministerie van Cultuur moet deze boeken eerst goedkeuren en die goedkeuring was er niet en is heel lastig te verkrijgen. Daarom moesten de boeken weer het land uit en was het aan ons om die weer zo ongezien mogelijk weer het land in te brengen.

Bij de grensovergang was het niet druk met personenauto’s. De opmerkzame beambten zagen dat we voor de tweede keer in het land kwamen. Ook controleerde een ijverige beambte de bus secuur en zorgvuldig. De bergplaats van de boeken was zichtbaar, maar hij stopte daar met zijn onderzoek.In het hart was een voortdurend gebed dat de ogen gesloten bleven voor de boeken en er in de computersystemen geen alarm klok met betrekking tot de registratie van onze voertuigen. We hebben vandaag ervaren dat een gelovig vertrouwen op de Heere God ons niet beschaamd heeft gemaakt. Dank ook een ieder die deze situatie in het gebed heeft gebracht.

Na de grensovergang hebben we een voorspoedige reis gemaakt naar de hoofdstad Tblisi. Bij de aankomst van de kerk ontmoetten we broeder Igor. Een zeer praatgraag man, maar zeker niet op een onaardige manier. Na het lossen van de boeken heeft hij ons voorzien van een toer door de prachtige stad Tblisi. Als een ware gids lepelde hij alle historische feiten op, compleet met jaartallen en kostenplaatje. Igor had geen rijbewijs. Met de bus van René zijn we de stad door gegaan. Ondanks dat Igor geen rijbewijs had, draaide hij graag aan het stuur van de bus en regelmatig de claxon. Al met al een enerverende toer.

Aan het einde van de dag gekomen is het tijd voor bed, om morgen weer de terugreis aan te vangen.

Ontvang een hartelijk groet,

R, J, T, J.