Steeds dichter bij huis

U heeft nog een reisverslagje van gisteren van ons tegoed. Al hebben we niet veel spannends te melden: het was een lange dag met veel kilometers.

De nacht hebben we gisteren, na de enerverende route door de bergen, de grensovergang met Turkijke en een groot deel van de route langs de Zwarte Zee doorgebracht niet ver van de kustlijn. Een rustige nacht met het ruisen van de zee op de achtergrond. In de vroegte, rond 5 over 6 vertrokken we weer richting het Europese deel van Turkije. Eerst nog een stukje langs de Zwarte Zee kust, daarna weer door de binnenlanden van Noord Turkije. Een bergachtig landschap met overal kleinschalige landbouw. Een mooie tocht.

Toen we op de heenreis waren hadden we bij de oversteek van de Bosporus erg slecht weer, maar nu een stralende zon. Een imposante brug met grote zeeschepen er onder door. Het laatste stuk van Turkijke werd vlot afgelegd en de grensovergang met Bulgarije vlot genomen. De nacht hebben we doorgebracht in Bulgarije. Dit laatste stuk ging het vooral over doorgaande rijkswegen. Dus de honden en de koeien op de weg zijn eens stuk minder geworden, al zijn de hondjes er op diverse parkeerplaatsen nog steeds als de kippen bij.

De route naar huis gaat tot op heden vlot. Er zijn nog ruim 1500 kilometer te gaan, er kan dus nog veel gebeuren en is Gods bewarende hand nog steeds erg nodig. Maar we zijn dankbaar dat het eerste deel van de ca. 4500 kilometer zonder problemen is verlopen.

Hartelijke groet,

René

Jan

Ton

Jos